Çoğu öğrenci ortaokul çağına geldiğinde, aileleri ve öğretmenleri onlara sesli bir şekilde kitap okumayı da bırakmış oluyor. Ancak yeni bir araştırma, çocuklara kitap okunmasının anlama becerilerini artırdığını; streslerini azalttığını ve bu sayede farklı içeriklere daha fazla maruz kaldıklarını ortaya çıkardı.

Kitap okumanın iyi, televizyon izlemenin ise kötü olduğu algısı mevcut. Gününüzü kıvrılıp kitap okuyarak geçirdiğinizde entelektüel kabul edilirsiniz, ancak tüm gün en sevdiğiniz diziyi izlerseniz miskin oluverirsiniz.

Zaman zaman düşüncelerimiz bulunduğumuz ortam ile zamanın ötesine geçer ve uzaklara dalarız. Bu durumlarda zihnimiz hayaller, endişeler ve problemler, yapmamız gereken işler ve görsel veya işitsel çevre etrafında dolaşır. Uzaklara dalmak yapılan işlerin aksamasına sebep olabildiği için özellikle öğrenciler üzerindeki dikkat dağıtıcı etkisinin olumlu bir ünü yoktur. Bu durum çoğu kişi tarafından zaman ve zihin gücünün boşa harcanması olarak görülür. Ancak genel algının aksine uzaklara dalmak hayata uyum sağlamayı kolaylaştıran temel bir yetenektir. Bu yetenek günlük hayata adapte olabilmemizi sağlar.

Yeni bir araştırma, çocuklukta yaşanan – hem iyi hem kötü – deneyimlerin gelişmekte olan beyin üzerindeki etkilerine ışık tutuyor. Peki okullar bu bilgilere ayak uyduruyor mu?

5 yaşında okula başlamıştım ve 7 yaşında üçüncü sınıftayken yatılı okula yazdırmıştı beni ailem.
Kelimenin tam anlamıyla mini minnacık bir çocuktum.

Okul bahçesinde yere çöp attığı gerekçesiyle, öğretmen arkadaşlarının içerisinde çocuğa bağırır!

Bir eğitimci olarak tecrübelerimden hareketle şunu söyleyebilirim ki, öğretmenler çocukları değiştirmeye çalışmadan model olmalıdır. İyiliği ve güzelliği yaşayarak göstermelidir. Çünkü zaman gösteriyor ki her bir çocuk özeldir ve çocuk üzerinde her türlü dayatma, baskı ve yönlendirme ters etki yapabilir. Bu nedenle öğretmenin çocukları safi bir niyetle yalnızca sevmesi, hiçbir öğrenciyi birbirinden ayırmaması son derece önemlidir.

Kristof Kolomb, gemilerin zorunlu tamiratı için Jamaika'ya uğrar. Oradaki yerliler tamirata yardımcı olur, gemi tayfasına yiyecek içecek verir. Ancak tamirat aylarca bitmez. Üstelik gemi tayfası, yerlilerin yiyeceklerini yağmalar.

Araştırmacılar, genlerin uzun vadede çocukların okuldaki başarısını etkileyen en önemli faktörlerden biri olduğunu söylüyor. Peki, bu bilgi öğrencilere yardımcı olmada nasıl kullanılabilir?

Üstün zekâlı kişilerin genetik olarak var olan temel zekâlarını belli bir alana yoğunlaşarak geliştirebileceklerine vurgulayan Prof. Dr. Nevzat Tarhan, gezmek, konuşmak gibi faaliyetlerle sosyal ve duygusal zekânın da geliştirilmesi gerektiğine dikkat çekiyor...

Aşağıdaki gerçek hikâye Kellog Business School'da (Northwestern Üniversitesi) Is İdaresi mastır öğrencileri ile Zaman Yönetimi dersi profesörü arasında geçer...

Yıl 1977 Burdur otobüs garajı Köylülerimizden birisi babası ile garajda dolaşıyor, ben yaşlarında olan çocuk ağlıyordu. Ben haftalığımı almış köye dönecek, anamın babamın yanında epeydir görmediğim kardeşlerimle hasret giderecektim.